Klinika chirurgii plastycznej w Warszawie

Nie ma najlepszego wieku, w którym można się poddać liftingowi twarzy, bowiem nie istnieją żadne obiektywne wskazania medyczne do tego typu operacji. Decyzja należy do pacjentki i jest uwarunkowana tym, czy obecny jej wygląd na tyle jej przeszkadza by zdecydować się na operację i związane z nią ryzyko. Niektórzy chirurdzy plastyczni uważają że najlepszym okresem dla wykonania faceliftingu tego typu zabiegu jest koniec 4 lub początek 5 dekady życia ze względu na to, że skóra jest wówczas jeszcze na tyle elastyczna by pozwolić na osiągnięcie optymalnego rezultatu. Takie rozumowanie jest jednak uproszczeniem. O właściwościach skóry nie decyduje bowiem wiek metrykalny, ale biologiczny. Skóra jednych osób starzeje się szybciej innych wolniej. Ponadto wygląd wielu pięćdziesięcioletnich osób nie pozostawia nic do życzenia i poprawianie go na siłę tylko dla tego, że przekroczyło się jakąś magiczną granicę nie jest z pewnością szczytem rozsądku.

W tradycyjnym liftingu, podciągnięciu (napięciu) podlega tylko skóra. Nowsze metody operacyjne opierają się na założeniu, że proces starzenia dotyczy nie tylko skóry, ale i głębiej leżących tkanek - tkanki tłuszczowej oraz powięzi powierzchownej i leżących pod nią mięśni. W związku z tym wielu chirurgów wychodzi z założenia, że celowe jest również przemieszczenie ku górze i poprawa napięcia również tych głębiej leżących warstw. Uważa się, że dzięki temu można uzyskać lepszy, bardziej naturalny i trwalszy efekt.

Zazwyczaj po upływie 2 tygodni obrzęki i zasinienia ustępują w wystarczającym stopniu, by nie stanowiły ograniczenia w życiu zawodowym i towarzyskim. W większości przypadków po upływie 3-4 tygodni nie ma żadnych widocznych śladów operacji, chociaż niewielki, mało widoczny obrzęk policzków może się utrzymywać nawet przez kilka miesięcy. Dotyczy to zwłaszcza bardzie złożonych operacji - tzw. głębokich liftingów (patrz poprzednie pytanie).

Generalnie nie ma takiej potrzeby. Osoby przyjmujące na stałe leki z powodu nadciśnienia lub choroby wieńcowej powinny pamiętać o ich regularnym zażywaniu. Wskazana może też być w takich przypadkach wizyta kontrolna u internisty w okresie poprzedzającym operację. Osoby palące papierosy, w związku z ich negatywnym wpływem na gojenie, powinny bezwzględnie zaprzestać palenia co najmniej 2 tygodnie przed i po operacji.

Niekoniecznie. Zależy to od objawów. Leczony zespół suchego oka nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do plastyki powiek. Zawsze jednak należy poinformować o tym chirurga plastyka, który będzie Panią operował. Na ogół w takich przypadkach plastyka powiek wykonywana jest bardzo konserwatywnie z wycięciem niewielkich ilości skóry, zwłaszcza z dolnych powiek. Jeżeli planuje Pani plastykę powiek górnych i dolnych to w Pani przypadku lepiej nie operować obydwu powiek (górnej i dolnej) w trakcie jednego zabiegu. Dużo bezpieczniej będzie rozdzielić obydwa zabiegi kilkumiesięczną przerwą.

Nie ma ścisłej granicy wiekowej. Decyduje poczucie estetyki pacjenta. Na ogół operacji poddają się osoby w okolicach 50 roku życia. Ze względu na czynniki anatomiczne i indywidualny przebieg procesu starzenia zdarza się jednak, że plastyka powiek jest dobrym rozwiązaniem u osób dużo młodszych nawet trzydziestokilkuletnich.

Ciemniejsze wybarwienie skóry pod oczami może mieć kilka przyczyn. Najczęściej jest ono spowodowane nadmierną pigmentacją skóry w tym miejscu lub prześwitywaniem naczyń zlokalizowanych pod cienką skórą powiek dolnych. Generalnie trzeba mieć świadomość, że "cieni" pod oczami nie można usunąć w 100%. Pewnej poprawy można się spodziewać po peelingach chemicznych lub laseroterapii. Chirurgiczna plastyka powiek nie jest rozwiązaniem dla tego problemu.

Tak. Sam wiek nie stanowi przeciwwskazania do operacji plastyki odstających uszu. U osób z bardzo sztywną, twardą chrząstką można oczekiwać nieco większego ryzyka nawrotu odstawania, jednak jeżeli do niego niedojdzie efekt operacji nie będzie gorszy niż u młodszych osób. Nawrót odstawania jest oczywiście możliwy do powtórnej korekcji po upływie 2-3 miesięcy.

Po założeniu podczas operacji opaskę trzeba nosić bez zdejmowania przez kilka dni. Po upływie tego czasu można ją zdjąć wraz z opatrunkiem umyć głowę. Przez następny tydzień wskazane jest nosze opaski tylko na noc, celem uniknięcia przypadkowego odgniecenia ucha podczas snu.

Na ogół po upływie 2 tygodni można swobodnie moczyć głowę, tak jak to ma miejsce na basenie czy w saunie.

W zasadzie tak. Rozwój nosa jest w tym wieku ukończony w ok. 90%. Należy jednak zaznaczyć, że jeśli operacja ma charakter wyłącznie kosmetyczny, a nie rekonstrukcyjny (np. po urazie) to zawsze lepiej jest poczekać do osiągnięcia przez pacjentkę pełnoletności. Nawet dwa lata w tym wieku powoduje zauważalną różnicę w dojrzałości psychicznej. Nie jest też wymagana wówczas zgoda rodziców. Wielu chirurgów plastyków hołduje zasadzie nie wykonywania zabiegów natury kosmetycznej u niepełnoletnich osób.

Na ogół już po upływie 10-14 dni można powrócić do aktywnego uprawiania sportu np. pływania czy aerobiku. W przypadku sportów kontaktowych, zwłaszcza sportów walki, wskazana jest dłuższa, około 6 tygodniowa przerwa. Dopiero po upływie tego czasu kości nosa będą miały wytrzymałość na uraz zbliżoną do tej z przed zabiegu korekty nosa.

Nie ma powodów by po zdjęciu opatrunku usztywniającego unikać noszenia okularów. Zrost kości jest już wystarczająco mocny by noszenie okularów nie wpłynęło niekorzystnie na efekt operacji. Przy zastosowaniu specjalnego tworzywa termoplastycznego zamiast gipsu, można nosić na nim okulary nawet bezpośrednio po operacji.

Nie. Efekt operacji jest w bardzo dużym stopniu zależny od warunków anatomicznych pacjentki. Nie każdy nos można uczynić podobnym do dowolnie wybranego innego nosa, który się nam podoba. Nie jest to zresztą wcale pożądane. Wygląd nosa musi harmonizować z wyglądem całej twarzy - musi do niej pasować, a nie być podobnym do jakiegoś innego nosa.

Powtórna korekcja kształtu nosa możliwa jest po upływie kilku miesięcy od pierwszej operacji. Z reguły musi upłynąć ok. 6 miesięcy zanim można będzie przyjąć, że mamy do czynienia z ostatecznym efektem zabiegu. Jeżeli nie jest on zadowalający lub w wyglądzie nosa widoczne są jakieś niedoskonałości powstałe po zabiegu (np. nierówności lub drobna asymetria) to możliwe jest wówczas przeprowadzenie powtórnej korekcji. Co do drugiej części pytania, to nie ma na nią ścisłej odpowiedzi. Najlepiej jeżeli nos operowany jest raz i z powodzeniem. Rzadko zachodzi potrzeba więcej niż jednej poprawki. Zdecydowanie należy unikać poddawania się 5 czy 6 operacjom w pogoni za nieosiągalnym ideałem - patrz casus Michael Jackson. Nic dobrego z tego nie wyniknie.

W zasadzie tak. Rozwój nosa jest w tym wieku ukończony w ok. 90%. Należy jednak zaznaczyć, że jeśli operacja ma charakter wyłącznie kosmetyczny, a nie rekonstrukcyjny (np. po urazie) to zawsze lepiej jest poczekać do osiągnięcia pełnoletności. Nawet dwa lata w tym wieku powodują zauważalną różnicę w dojrzałości psychicznej. Nie jest też wymagana wówczas zgoda rodziców. Wielu chirurgów plastyków hołduje zasadzie niewykonywania zabiegów natury kosmetycznej u niepełnoletnich osób.

Na ogół już po upływie 10-14 dni można powrócić do aktywnego uprawiania sportu np. pływania. W przypadku sportów kontaktowych, zwłaszcza sportów walki, wskazana jest dłuższa, około 6 tygodniowa przerwa. Dopiero po upływie tego czasu kości nosa będą miały wytrzymałość na uraz zbliżoną do tej z przed zabiegu korekty nosa.

Nie ma powodów by po zdjęciu opatrunku usztywniającego unikać noszenia okularów. Zrost kości jest już wystarczająco mocny by noszenie okularów nie wplynęło niekorzystnie na efekt operacji. Przy zastosowaniu specjalnego tworzywa termoplastycznego zamiast gipsu, można nosić na nim okulary nawet bezpośrednio po operacji.

Nie. Efekt operacji jest w bardzo dużym stopniu zależny od warunków anatomicznych. Nie każdy nos można uczynić podobnym do dowolnie wybranego innego nosa, który się nam podoba. Nie jest to zresztą wcale pożądane. Wygląd nosa musi harmonizować z wyglądem całej twarzy - musi do niej pasować a nie być podobnym do jakiegoś innego nosa.

Powtórna korekcja kształtu nosa możliwa jest po upływie kilku miesięcy od pierwszej operacji. Z reguły musi upłynąć ok. 6 miesięcy zanim można będzie przyjąć, że mamy do czynienia z ostatecznym efektem zabiegu. Jeżeli nie jest on zadowalający lub w wyglądzie nosa widoczne są jakieś niedoskonałości powstałe po zabiegu (np. nierówności lud drobna asymetria) to możliwe jest wówczas przeprowadzenie powtórnej korekcji. Co do drugiej części pytania, to nie ma na nią ścisłej odpowiedzi. Najlepiej jeżeli nos operowany jest raz i z powodzeniem. Rzadko zachodzi potrzeba więcej niż jednej poprawki. Zdecydowanie należy unikać poddawania się 5 czy 6 operacjom w pogoni za nieosiągalnym ideałem - patrz casus Michael Jackson. Nic dobrego z tego nie wyniknie.