Plastyka nosa wykonywana jest najczęściej w celu: usunięcia garbu, zwężenia lub wyprostowania grzbietu nosa lub/oraz zmniejszenia, skrócenia, wyprofilowania czubka nosa. U niektórych osób dla poprawy kształtu nosa konieczne jest jego powiększenie (za pomocą własnych tkanek lub implantu). W pewnych przypadkach dla zmiany kształtu nosa lub poprawy jego drożności konieczna jest również operacja przegrody lub/i małżowin nosowych. Wszystkie te cele mogą być niekiedy osiągnięte w trakcie jednego zabiegu. Ogólnie rzecz biorąc operacja jest wykonywana dla zharmonizowania kształtu nosa z wyglądem całej twarzy oraz charakterem pacjentki. Efekty zabiegu są trwałe.

Przyjmuje się, że w większości przypadków  plastykę nosa można wykonać najwcześniej  po 15-16 roku życia. Rozwój nosa jest ukończony wówczas w 80-90%. Z wielu powodów: zakończony całkowicie rozwój szkieletu kostnego, większa dojrzałość emocjonalna, możliwość podjęcia decyzji o zabiegu bez zgody rodziców, korzystne jest odczekanie do momentu osiągnięcia przez pacjentkę pełnoletności. W naszej klinice operacje te wykonujemy po ukończeniu 18 r.ż. W zasadzie nie istnieje górna granica wiekowa, po przekroczeniu której operacji tej nie można wykonać. Trzeba jednak mieć świadomość, że z uwagi na właściwości skóry i tkanek miękkich, w starszym wieku wyniki operacji mogą być gorsze.

Odpowiedzi na to pytanie może dostarczyć jedynie konsultacja ze specjalistą, który biorąc pod uwagę warunki anatomiczne, stan skóry, wiek i ogólny stan zdrowia jak również dyskutując szczegółowo oczekiwania pacjentki pomoże w dokonaniu właściwego wyboru.
Dużo większe znaczenie niż w przypadku innych operacji kosmetycznych, ma świadomość pacjentki - jakiego rodzaju zmiany oczekuje. To przede wszystkim ona, a nie chirurg powinna być zadowolona z wyniku operacji! Duże ułatwienie w podjęciu właściwego wyboru stanowi możliwość skorzystania z symulacji komputerowej dzięki, której można się zorientować jak wyglądałaby nasza twarz z takim, a nie innym kształtem nosa.
Istnieje też grupa pacjentek, które nie są najlepszymi kandydatkami do tego rodzaju operacji. Należą do niej przede wszystkim pacjentki z wygórowanymi, niemożliwymi do spełnienia oczekiwaniami. Poza umiejętnościami chirurga to anatomia, a więc wygląd nosa przed operacją, decyduje w znacznym stopniu  jak będzie wyglądał on po operacji. W związku z powyższym nie jest możliwe osiągnięcie dowolnej zmiany czy idealnego efektu w każdym wypadku. Osoby, które przebyły już jedną, lub kilka operacji nosa również muszą się liczyć z tym, że efekt operacji będzie u nich gorszy lub wręcz, że przeprowadzenie zabiegu będzie przeciwwskazane. Także u pacjentek po 40-50 roku życia (w związku z gorszymi możliwościami adaptacyjnymi skóry) oraz u pacjentek ze znacznym zniekształceniem nosa (np. po urazie lub nosem porozszczepowym)  osiągane wyniki kosmetyczne są gorsze.

Poza rutynowymi badaniami laboratoryjnymi, w niektórych przypadkach konieczne może być wykonanie zdjęcia rentgenowskiego nosa i zatok przynosowych.
Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym w związku z czym należy pozostać na czczo (bez jedzenia i bez picia) przez 6 godzin przed zabiegiem. Tuż przed zabiegiem zrobiony zostanie komplet zdjęć twarzy.

W znacznej części przypadków cięcia do plastyki nosa zlokalizowane są  tylko wewnątrz nozdrzy (w przedsionku nosa). Umożliwiają one chirurgowi zmianę wielkości i kształtu poszczególnych elementów tworzących  rusztowanie (szkielet chrzęstny i kostny) nosa, co prowadzi w rezultacie, po obkurczeniu się skóry, do zmiany jego  zewnętrznego wyglądu.
Garb usuwany jest za pomocą dłuta, nożyc lub specjalnego pilnika do kości. Następnie, po przecięciu dłutem kości (osteotomia) tworzących boczne ściany nosa i ich ponownym, ciaśniejszym złożeniu uzyskuje się niższy i węższy grzbiet nosa (rys.1). Osteotomia umożliwia również wyprostowanie nosa jeżeli zachodzi taka potrzeba.

Czubek nosa tworzą parzyste chrząstki o klamkowatym kształcie tzw. chrząstki kolankowate. Ich zmniejszenie i wymodelowanie za pomocą nacięć lub szwów zwęża, skraca i poprawia kształt czubka nosa. (rys. 2)

Na wygląd i długość czubka nosa wpływa również kształt obwodowego odcinka przegrody nosowej. Jego skrócenie i wyprofilowanie może na przykład zmienić kształt nosa z długiego i haczykowatego na krótszy i lekko zadarty (rys. 3).
W przypadkach znacznej dysproporcji pomiędzy wysokością, a szerokością  czubka nosa, celowe jest niekiedy usunięcie niewielkich klinowatych fragmentów skóry  nozdrzy.  Dzięki takiemu zabiegowi można doprowadzić do zwężenia skrzydełek nosa i proporcjonalniejszego wyglądu całego czubka nosa. (rys 4).

W wielu przypadkach zastosowanie dodatkowego cięcia na słupku nosa (rys. 5) - tzw. metoda otwarta pozwala na lepszą ocenę śród operacyjną oraz precyzyjniejsze wykonanie poszczególnych etapów zabiegu. Przyczynia się to do osiągnięcia lepszych rezultatów, nie możliwych do uzyskania za pomocą metody zamkniętej (cięcia tylko wewnątrz nosa). Znajdująca się w najwęższym miejscu słupka nosa blizna ma kilka milimetrów długości i po upływie kilku miesięcy staje się praktycznie niewidoczna.

Bezpośrednio po operacji na nos zakładany jest usztywniający opatrunek ze sztucznego tworzywa. Bardzo rzadko, zwłaszcza po operacjach przegrody lub z powodu większego niż zazwyczaj krwawienia podczas zabiegu, do nosa zakładane są tampony, które usuwa się po 24-48 godzinach.
U wszystkich pacjentek występują różnego stopnia obrzęki i zasinienia zwłaszcza w okolicy górnych i dolnych powiek (tzw. zasinienia okularowe), schodzące niekiedy nawet na policzki. Ustępują one w znacznym stopniu, stając się mało widoczne w ciągu 7-10 dni po operacji, a znikają całkowicie po upływie ok. 2 tygodni. W okresie tym, z powodu obrzęku śluzówek, utrudnione jest również w pewnym stopniu oddychanie przez nos. Poza uczuciem dyskomforu i "zapchanego nosa"  dolegliwości bólowe są minimalne.
Usztywnienie grzbietu nosa oraz szwy zdejmowany są po 7 dniach od operacji. Po upływie tego czasu można również wykonać pierwszy makijaż.
W celu uniknięcia krwawienia z nosa po operacji należy przez okres pierwszych kilku dni unikać czynności prowadzących do wzrostu ciśnienia krwi w obrębie głowy na przykład: chodzenia po schodach, uprawiania sportu czy schylania się.
Z powodu obrzęku i stosunkowo powolnego obkurczania się skóry na nosie, efekt operacji nie jest widoczny bezpośrednio po zdjęciu usztywniwnia z tworzywa, a dopiero po upływie kilku tygodni. Na ostateczny wynik trzeba czasem poczekać wiele miesięcy lub w niektórych przypadkach nawet rok.
Stopień poprawy kształtu nosa zależy od jego początkowego kształtu oraz od rodzaju  i rozległości operacji. W przypadku bardzo zniekształconego (np. obdarzonego bardzo dużym garbem) nosa od razu po operacji obserwuje się bardzo dużą poprawę. Z drugiej strony niewielka korekcja kształtu czubka nosa czy jego subtelne skrócenie może być dużo mniej widoczne. Niedostrzeganie efektów zabiegu  przez najbliższych znajomych i rodzinę po tego typu subtelnej korekcji jest bardzo częstym zjawiskiem i nie powinno być mylone z niepowodzeniem operacji. Należy sobie zdawać sprawę, że to co wygląda lepiej, bardziej naturalnie i lepiej pasuje do naszego wyglądu, bardzo często przechodzi niezauważone przez otoczenie. To raczej rzeczy dziwne i szpecące przykuwają natychmiastową uwagę. Poza wszystkim innym intencją operacji nie jest stworzenie nowego nosa dla niego samego lecz zharmonizowanie kształtu nosa z wyglądem całej twarzy.

Powikłania po operacjach estetycznych nosa należą do rzadkości. Do najczęstszych należą: przedłużające się zasinienia i obrzęki lub konieczność utrzymania tamponady przez kilka dni. Rzadziej zdarzają się: asymetria lub drobne nierówności widoczne na grzbiecie nosa lub jego czubku oraz niedostateczna korekcja kształtu nosa. Szczegółowe omówienie wymienionych powikłań oraz sposobów ich leczenia ma miejsce podczas konsultacji przedoperacyjnej, która jest najwłaściwszą okazją do wyjaśnienia wszelkich wątpliwości. 

Operacja części kostnej jest trudniejsza niż części chrzęstnej (czubka nosa).

Nieprawda. Można powiedzieć, że wręcz odwrotnie. W wielu przypadkach uzyskanie widocznej zmiany w obrębie czubka nosa jest nie lada wyzwaniem. Angielskie chirurgiczne powiedzonko mówi "You are master of the tip, you are master of the nose". Jesteś mistrzem czubka - jesteś mistrzem nosa.

Nie można łączyć operacji przegrody z korekcją kształtu nosa.

Nieprawda. Możliwe jest bezpieczne i efektywne połączenie obydwu wymienionych elementów podczas jednej operacji. W niektórych przypadkach jest to wręcz nieodzowne np.podczas korekcji skrzywionego nosa, w którym oprócz kości nosowych skrzywiona jest przegroda - nie można zbudować prostego nosa na krzywej przegrodzie. Prawdą jest natomiast, że niekiedy lepiej jest rozdzielić operację na etapy i zacząć od korekcji przegrody. Dotyczy to zwłaszcza przypadków, w których operacja przegrody jest wyjątkowo skomplikowana i trzeba ją połączyć z resekcją małżowin nosowych.

Po operacji nosa występują znaczne dolegliwości bólowe.

Nieprawda. Po operacjach estetycznych nosa ból jest minimalny. Najczęstszą dolegliwością jest przejściowe uczucie zatkania nosa (jak przy katarze) spowodowane obrzękiem śluzówki.

Opatrunek po operacji jest kłopotliwy i bardzo widoczny.

Nieprawda. NIe musi taki być. Dzięki nowoczesnym technologiom możliwe jest wykonanie usztywnienia na grzbiet nosa z cienkiego i lekkiego tworzywa sztucznego mającego kolor ciała. Opatrunek taki jest nie tylko komfortowy ale i mało widoczny.

Garb po usunięciu może odrosnąć.

Nieprawda. Możliwe jest pojawienie się nierówności czy nawet wyraźnego zgrubienia na grzbiecie nosa w miejscu po usuniętym garbie ale nie jego całkowite odrośnięcie. Przyczyną opisanych problemów jest zazwyczaj nawarstwienie się w procesie gojenia okostnej tj. błony pokrywającej kości.

Zawsze można poznać, że ktoś miał zoperowany nos.

Nieprawda. Dobrze zoperowany nos, który pasuje do całej twarzy sprawia w pełni naturalne wrażenie. 

Po operacji, kości nosa są zawsze mniej wytrzymałe na uraz.

Nieprawda. Po upływie około 6 tygodni kości nosa odzyskują wytrzymałość na uraz z przed operacji.

Po operacji nosa może się zmienić barwa głosu.

Nieprawda. Generalnie operacje estetyczne nosa nie mają żadnego wpływu na tembr głosu. Jedynie wówczas gdy dochodzi do odblokowania drożności nosa, głos może się stać mniej nosowy, tak jak ma to miejsce po ustąpieniu kataru.

Operacja nosa całkowicie zmienia wygląd twarzy.

Niezupełnie. Sytuacja taka może mieć miejsce po usunięciu dużego garbu czy wyprostowaniu bardzo skrzywionego nosa. Z drugiej strony po subtelnych zmianach w obrębie czubka nosa, czy nawet bardziej rozległych korekcjach, których rezultat harmonizuje z wyglądem całej twarzy, zmiany nie muszą bardzo rzucać się w oczy.