Plastyka nosa jest operacją zmniejszającą wielkość i poprawiającą kształt nosa. Wśród chirurgów plastycznych uchodzi za najbardziej wymagającą technicznie operację estetyczną. Uzyskanie bardzo dobrego, a nawet dobrego wyniku jest niezwykle trudne. Relatywnie często (w kilku- kilkunastu procentach przypadków) dochodzi do sytuacji, w których ogólny, dobry efekt operacji jest umniejszony przez obecność drobnych nierówności lub asymetrii. Są one najczęściej wynikiem specyficznego przebiegu procesu gojenia jaki zachodzi w tkankach twardych (kościach i chrząstkach. korekcja wyżej wymienionych niedoskonałości polega na ponownej interwencji chirurgicznej omniejszym lub większym zakresie. Całkowite zniwelowanie mankamentów bywa niekiedy trudne lub wręćz niemożliwe.

W ostatnim czasie na popularności zyskują małoinwazyjne metody ulepszania wyników plastyki nosa z użyciem wypełniaczy tkankowych. Polegają one na p[okryciu istniejących nierówności, drobnych ubytków tkankowych i wyrównaniu asymetrii odpowiednio podanym wypełniaczem. Stosowane są takie same wypełniacze jakich używa się np. do powiększania ust lub wypełnienia bruzd na twarzy. Są to zarówno własnopochodne tkanki (najczęściej przeszczep własnej tkanki tłuszczowej) jak i  implanty w formie iniekcji (najczęściej Aquamid ze względu na jego niewchłanialność). Zastosowanie wypełniaczy tkankowych powala na skorygowanie różnych niedoskonałości w znieczuleniu miejscowym, relatywnie małym kosztem z krótkim czasem rekonwalescencji i bez ryzyka związanego z dodatkowym zabiegiem chirurgicznym. Zabiegi tego typu nie są natomiast polecane jako strategia "pierwszego rzutu" tj. zamiast operacji w ogóle, jako jedyny sposób poprawy wyglądu nosa. Należy podkreślić, że podanie wypełniaczy wymaga dużego doświadczenia, wiedzy i bardzo dobrej orientacji w anatomii nosa, w związku z czym najlepiej jeżeli jest dokonane przez chirurga plastyka.