Na czym polega operacja?

Plastyka piersi polega na podniesieniu i poprawie kształtu obwisłych piersi oraz zmianie położenia i wielkości ich otoczek. Operacja ta przywraca (lub nadaje) piersiom jędrność i ładny zarys.
Wynik zabiegu jest trwały, trzeba jednak zdawać sobie sprawę, że plastyka piersi nie powstrzymuje procesu starzenia się skóry i gruczołu w związku z czym kształt piersi może ulec w przyszłości zmianie. Wpływają na to takie czynniki jak: kolejne ciąże, gwałtowne wahania wagi ciała, zmiany wielkości piersi pod wpływem środków hormonalnych oraz sam upływ czasu.

Kto jest odpowiednią kandydatką do tej operacji?

Nie istnieją żadne sztywne reguły co do wieku pacjentek poddających się tego typu zabiegom. Operowanie pacjentek w zaawansowanym wieku, z uwagi na dużo gorsze właściwości elastyczne skóry oraz zmiany zanikowe dotyczące gruczołów piersiowych może przynosić gorsze efekty.

Czy podniesienie piersi to właściwy wybór w Twoim przypadku?

Odpowiedzi na to pytanie dostarczyć może tylko konsultacja ze specjalistą, który uwzględniając wiek, stan skóry, warunki anatomiczne, wielkość piersi, stan zdrowia jak również dyskutując szczegółowo oczekiwania pacjentki pomoże w dokonaniu właściwego wyboru. Należy pamiętać, że podobnie jak przy wielu innych operacjach kosmetycznych nie istnieją żadne medyczne wskazania do wykonania tej operacji. Decyzję o jej wykonaniu powinna podjąć zatem sama pacjentka mając świadomość, iż opinia lekarza ma jedynie charakter pomocniczy w dokonaniu ostatecznego wyboru.
Decydując się na operację należy zdawać sobie sprawę, że  osiągnięcie idealnej symetrii piersi zazwyczaj nie jest możliwe. Poza doborem rodzaju operacji i umiejętnościami chirurga to wygląd piersi przed operacją decyduje w znacznym stopniu o ich wyglądzie po operacji. 

Najlepsze wyniki uzyskuje się u pacjentek przed 40 - 45 rokiem życia ze średniej wielkości piersiami bez znacznych zmian mastopatycznych.
Istnieje wiele metod operacyjnych różniących się między sobą elementami technicznymi, których omawianie w tym miejscu nie jest celowe. Dla pacjentek najistotniejsza różnica jaka z nich wynika dotyczy kształtu i rozległości blizn. Najczęściej stosowane metody to - upraszczając: plastyka piersi z cięcia wokół-otoczkowego (pozostawiająca bliznę tylko wokół otoczki brodawki), plastyka piersi z cięcia pionowego (pozostawiająca bliznę wokół otoczki i pionową pomiędzy otoczką a fałdem podsutkowym), plastyka piersi pozostawiająca bliznę w kształcie odwróconej litery L (wokół otoczki, pionową i w fałdzie i bocznej części fałdu podsutkowego) oraz plastyka piersi pozostawiająca bliznę w kształcie odwróconej litery T (wokół otoczki, pionową i poprzeczną w fałdzie podsutkowym (patrz schemat poniżej).

Rys. 1

Dobór rodzaju operacji jest zawsze indywidualny i uwarunkowany takimi czynnikami jak: wielkość i stopień obwisłości piersi, doświadczenie chirurga, preferencje pacjentki, warunki anatomiczne, stan gruczołów piersiowych, wielkość otoczki i inne. Szczegółowe omówienie zasygnalizowanych powyżej kwestii jest tu nie możliwe ze względu na ich indywidualny charakter i powinno mieć miejsce na konsultacji przedoperacyjnej.
Istnieje również grupa pacjentek, które nie są dobrymi kandydatkami do tego rodzaju operacji. Są to zwłaszcza pacjentki ze znacznymi zmianami mastopatycznymmi, pacjentki otyłe oraz te z bardzo małymi piersiami i dużą ilością luźnej skóry i licznymi rozstępami. Pacjentki z bardzo dużymi piersiami są lepszymi kandydatkami do plastyki ze zmniejszeniem niż samego podniesienia. Muszą się one liczyć z tym, że jeśli nie będą chciały zmniejszyć piersi, efekt plastyki może być mniej trwały. 
Plastyka piersi nie wpływa zazwyczaj na możliwość karmienia piersią, pacjentki planujące jeszcze macierzyństwo powinny jednak zdawać sobie sprawę z tego, że związane z nim gwałtowne zmiany wielkości gruczołów piersiowych mogą w pewnym stopniu pogorszyć rezultat zabiegu.

Czego należy oczekiwać przed operacją?

Poza rutynowymi badaniami laboratoryjnymi konieczne jest również wykonanie badania ultrasonograficznego (USG) lub mammografii piersi.
Operacja odbywa się w znieczuleniu ogólnym w związku z czym należy pozostać na czczo na 6 godzin przed rozpoczęciem operacji.
Pacjentki palące papierosy w związku z ich negatywnym wpływem na proces gojenia będą proszone o zaprzestanie palenia na dwa tygodnie przed i po operacji. Muszą się one też liczyć z tym, że wielu chirurgów dla dobra pacjentki może odstąpić od wykonania operacji u aktywnych palaczek nie będących w stanie rzucić palenia w tym okresie.
Tuż przed zabiegiem zostanie założona do żyły kaniula służąca do podawania leków oraz naniesione zostaną na skórę klatki piersiowej oznaczenia, ułatwiające precyzyjne wykonanie operacji. Zrobiony zostanie również komplet zdjęć piersi.

Co zdarzy się podczas operacji?

Przebieg operacji, poza lokalizacją cięć na skórze, jest dość podobny niezależnie od wybranej metody. Skóra na piersiach przecinana jest wokół otoczki i w pionie (oraz niekiedy również poziomie) tworząc wykrój w kształcie dziurki od klucza (rys. 2). Umożliwia to przesunięcie brodawki wraz z otoczką w nowe wyższe położenie.  Nadmiar skóry z boków i wokół otoczki, ewentualnie również z dołu, piersi jest usuwany. Po nadaniu nowego kształtu gruczołowi jest on wraz z otoczką przemieszczany w nowe położenie (rys. 3).

W następnym etapie skóra z boków wykroju ściągana jest do środka i zszywana w taki sposób by odtworzyć naturalną krzywiznę piersi (rys.4 i 5).

Nieco odmiennie przebiega plastyka piersi z cięcia wokółotoczkowego. Wykrój ograniczony jest tylko do owalu wokół otoczki. Na jego brzegi po wymodelowaniu gruczołu zakładany jest okrężny szew (rys 6), którego ściągnięcie powoduje zamknięcie rany i ostateczne uformowanie piersi (rys 6a). Z uwagi na liczne ograniczenia i płaski, pozbawiony naturalnej projekcji kształt piersi, jest to metoda znajdująca zastosowanie w nielicznych wypadkach.

Zarówno po plastyce piersi z cięcia wokółotoczkowego jak i pionowego celem skrócenia blizny skóra wzdłuż linii szwów jest marszczona (plisowana), co powoduje, że bezpośrednio po operacji pierś nie ma jeszcze ostatecznego wyglądu (rys. 7).
Rozprostowanie drobnych zmarszczek i pojawienie się ostatecznego kształt gruczołu dokonuje się w ciągu kilku tygodni po operacji (rys. 7a)
W większości przypadków pod skórą pozostawiane są dreny odprowadzające niewielkie ilości krwi i wydzieliny. Operację kończy założenie lekko uciskającego opatrunku.

Czego należy się spodziewać po operacji?

Bezpośrednio po zabiegu i w ciągu 2-3 kolejnych dni występują niewielkie dolegliwości bólowe kontrolowane za pomocą przepisanych przez lekarza, doustnych leków przeciwbólowych. Dolegliwości te mogą się nasilać po czynnościach aktywnie angażujących mięśnie piersiowe (unoszenie rąk do góry, dźwiganie ciężkich przedmiotów).
Znaczne zasinienia i obrzęki należą do wyjątkowych rzadkości w związku z czym ich wystąpienie powinno być sygnałem do skontaktowania się z chirurgiem. NIepokojące są również: podwyższona powyżej 38 stopni Celsjusza temperatura ciała oraz dolegliwości bólowe nie dające się opanować przepisanymi lekami przeciwbólowymi.
Po operacji zakładany jest specjalny stanik, który należy nosić dzień i noc aż do zdjęcia szwów mającego zazwyczaj miejsce w 7-10 dni po operacji. Stanik należy również nosić przez większą część dnia i nocy, aż do pełnego zagojenia wszystkich tkanek, co następuje w ciągu kilku tygodni.
Do pełnej aktywności życiowej pacjentki wracają zazwyczaj po upływie 7-10 dni po zabiegu, do ćwiczeń fizycznych angażujących kończyny górne po upływie 3-4 tygodni
Blizny po operacji mogą być opalane dopiero po upływie kilku miesięcy.
U niektórych pacjentek może dojść po operacji do przejściowych zaburzeń czucia w obrębie brodawek i otoczek. Objaw ten ustępuje w ciągu kilku tygodni po zabiegu.
Jak już wspomniano ostateczny kształt piersi nie jest widoczny od razu po operacji, a dopiero po 4-6 tygodniach. Dotyczy to zwłaszcza plastyki piersi z cięcia wokółotoczkowego i plastyki piersi z cięcia pionowego.

Jakie są możliwe komplikacje?

Powikłania po tego typu operacjach należą do rzadkoości. Są to: krwiak, opóźnione gojenie, powstanie przerośniętych blizn lub bliznowców, infekcja oraz trwałe zaburzenia czucia w obrębie otoczek. Szczegółowe omówienie wymienionych powikłań oraz sposobów ich leczenia powinno mieć miejsce podczas konsultacji przedoperacyjnej która jest najwłaściwszą okazją do wyjaśnienia wszelkich wątpliwości.

powrót góra

Artykuł miesiąca

Większość informacji, które zbieramy o otaczającym nas świecie, uzyskujemy przy pomocy zmysłu wzroku. To, co widzimy w ponad 80% decyduje o tym jak postrzegamy inne osoby. Podczas rozmowy zwykle próbujemy nawiązać kontakt wzrokowy, dlatego pierwszą rzeczą, na którą zwracamy uwagę jest wygląd i...